Vakantie!!

Bonjour mes amis! Ja, ik ben een bereisde hond en nu kan ik Frankrijk aan mijn lijstje toevoegen. Twee weken in Normandië in een Pipo-wagen:

Gelukkig vind ik autorijden heel leuk; dus dat was allemaal geen probleem. Wat ik wel wat minder vond: ten eerste zijn die Fransen een beetje vreemd als het om honden gaat. Die beesten zijn allemaal handtas formaat en mogen van hun baasjes absoluut niet snuffelen, laat staan spelen, met andere honden en zeker niet met zo'n gevaarlijke hond als ik. Ik ben wel wat uitzonderingen tegengekomen, maar dat waren dan ook chiens de  course, zoals ik. Ten tweede: je mag daar nergens los! Niet dat mijn baasjes zich daar iets van aantrokken, maar dan nog. Rare jongens die Normandiërs. 
Vlak bij de camping was een heel groot veld met een parkeerplaats en aan de luchtjes te ruiken, staat daar wel eens een markt o.i.d. en daar mocht ik lekker los. En in de eerste week had ik al een Nederlands vriendinnetje Lola, een ruwharige tekkel uit Nijmegen en daar had ik regelmatig een parkeerplaats afspraakje mee. In de tweede week kwam Nosey, mijn grote vriendin van thuis en dat was helemaal leuk! Samen rennen op het strand, mocht eigenlijk ook niet, maar 's avonds werd het eb en dan veranderde het kiezelstrand in een zandstrand en tja, dan liggen er toch geen mensen en alles wat wij dan hebben laten lopen, is de volgende ochtend in de zee verdwenen...
In de eerste week moest ik ook heel groot zijn en op Dennis en Esmé passen. Ook de meneer van de camping liep af en toe eens langs, maar ik was heel waaks! Tim, het vriendje van Dennis had namelijk zijn hoofd gestoten tegen een knie op het springkussen en die moest even naar het ziekenhuis om te kijken of het allemaal wel helemaal goed was. Dat was het gelukkig en het duurde eigenlijk allemaal helemaal niet lang, want het ziekenhuis was vlakbij en volgens mijn baasjes ging het allemaal een stuk sneller dan in Nederland. Maar ik heb iedereen die ook maar naar onze roulotte keek, weg geblaft!
En we zijn met z'n allen naar Eu geweest. Maike's mama en zus waren ook mee en dat was leuk! In de kerk van Eu liggen de nobelen die in het kasteel gewoond hebben en zo. En wat denk je wat voor soort hond aan hun voeten lag op hun graven in de crypte? Drie keer raden...haha. Één zoals ik!  Alsof mijn voorouders van adel zijn hahaha. Dit is mijn kasteel:

En het bos wat er bij hoort, ook van mij. Mijn eigen privé jachtterrein. Tja, je mag als hond ook wel eens dromen, toch.
Interessant linkje: Chateau d'Eu

De tweede week vond ik een stuk minder. Vooral omdat er dingen in de lucht gebeurden waar ik niet helemaal vrolijk van werd.
Zit je lekker in het gras van het ochtend zonnetje te genieten, ineens een herrie! Onbeschrijfelijk. Iedereen omhoog kijken, ik ook, vliegen er twee straaljagers heel laag over! Zo laag, dat ik bedacht dat ze wel eens op mijn hoofd konden landen. Ik heb de rest van de ochtend onder het bed gelegen. En elk vliegtuigje wat daarna overkwam, heb ik goed bestudeerd! Stel je toch eens voor... Vervolgens besloten die rare Dieppenaren een groot vuurwerk af te steken op de heuvel achter onze camping. En iedereen maar zeggen dat het nog goed te zien is voor zo ver weg. Puh, ver weg! Nog steeds te dichtbij, zeg ik je. En het heeft ook nog geonweerd! Ik denk dat ik de tweede week van de vakantie voor een aanzienlijk deel onder het bed heb doorgebracht. Let wel: uit zelfbehoud! Lekker ontspannen; dus niet!
Maar het was alles bij elkaar best heel leuk. Ik heb goed naar Ilko geluisterd en ook twee weken op het bed van mijn baasjes geslapen. En ik heb heerlijk op het strand gerend...