Vandaag heb ik voor het eerst echt gezwommen! Jawel en ik vond het nog leuk ook! Een tijdje geleden ben ik met mijn baasjes naar het hondenstrand geweest. Ter herinnering:
Nou, vandaag was het weer heel warm en ik was mee geweest in de auto, maar dat hielp ook niet echt; dus gingen Dennis, Maike en ik weer naar dat strand. Ik vind het daar wel heel spannend hoor en ik kan het dan ook niet helpen dat ik eerst flink mijn darmen moet legen. Gelukkig hebben ze hier geleerd dat dat wel eens gebeurt en dus zijn er genoeg poepzakjes. Maar toen... Met Dennis en Maike mee het water in tot waar ik niet meer kon staan. Heel eng!! Ik vroeg me nog even af of ik het wel kon. Nou, ik kan het!!!!!! En hoe. Ze hadden een balletje gevonden en we hebben héérlijk gespeeld. Steeds terug naar waar ik wel kon staan en dan zwemmen naar het balletje. Dennis in het ondiepe en Maike in het diepe. Ik heb zelfs extra rondjes gezwommen voor de lol! Maar hoe warm het ook was, op een gegeven moment had ik het zo koud dat ik vanzelf ging rillen en klappertanden. Toen gingen we ook naar huis. Dan nog, ik was helemaal vrolijk, zo vrolijk dat ik daarna breed kwispelend de dierenartsenpraktijk ben binnengewandeld. Mijn hechtingen mochten er namelijk uit. Eitje! Was zo gepiept. Eigenlijk zijn ze daar best aardig. Maike heeft nog extra poepzakjes gekocht in een speciale poepzakjeshouder voor als we op vakantie gaan. Het was een leuke dag!! Ps. René en Janni zeiden dat ik niet meer aan Esmé's knuffels mocht komen. Ik kan niet zeggen dat ik die belofte gehouden heb, maar ik had bedacht dat ik dan maar de knuffel van één van Esmé's vriendinnetjes kon pakken. Twee logeren hier weer; dus vanmorgen toen ze weg waren, ben ik weer eens op onderzoek uitgegaan. Sorry, sorry, sorry!! Ik had nooit gedacht dat Alicia zóó moest huilen. En ik had alleen maar een oog er uitgepeuterd! Gelukkig is Maike een goede berendokter en zie je niks meer van ons "ongelukje".....
Van het weekend vierde Wim's moeder haar verjaardag; dus reden voor een feestje. Eerst gingen we thuis bij hen in Kortenhoef taart eten. Hartstikke leuk, want niet iedereen kende mij en ik kreeg dus heel veel aandacht. Alles heel gezellig en ontspannen; zie ik ineens een gek beest. Het was een kikker...
Zoals je kunt zien, vond ik het nogal wonderlijk. Vreemd beest, met vreemde geluiden. Overigens heeft Esmé het filmpje helemaal afgemaakt, want als het aan Maike gelegen had, was het een stuk minder geweest. Ere wie ere toe komt en dat is in dit geval Esmé... Voordat we met z'n allen naar het pannenkoekenhuis gingen, liet Wim mij nog even uit. Kwamen iets tegen wat lijkt op dit:
En die was niet zo lief als de kikker! Ik kwam gewoon even snuffelen en toen kreeg ik een haal over mijn neus! Niet te geloven!!! Later hadden we, ja ik ook, heerlijk pannenkoeken gegeten en gingen we terug naar de auto, kwam ik er wéér zo één tegen. Nou, met een boog er omheen! Dat gebeurt me geen tweede keer. Rare jongens die katten! Máár... Vanavond ging ik met Dennis en Maike uit en toen kwamen zo'n soort in het zwart/wit tegen en die heb ik de boom in geblaft! Ha! Bangepoeperd!!
Psst. Psst. Even tussendoor. Maarre, ssssttt! Ze weten het hier wel, maar ze snappen niet hoe gevaarlijk de situatie eigenlijk is; dus ssstt. Soms gaat er wel eens iets stuk. Soms doe ik dat, soms één van mijn baasjes. Niks bijzonders, zou je zeggen, maar hier is meer aan de hand.... Sterker nog: eens in de zoveel dagen komt ie tevoorschijn... Hij is rood. Hij maakt lawaai. Hij vreet alle resten op. Hij reageert niet op roepen of mijn geblaf. Hij vreet alle zooi van de vloer. Hij boert of hikt nooit. Kortom HIJ is gevaarlijk!! Er woont hier een monster in huis!!Ik heb stiekem een foto gemaakt:
Pas op!! Er zijn er meer!~En ze zijn gevaarlijk! Buitenaardse wezens! Ik weet er anders geen verklaring voor, maar pas op, want voor je het weet heeft ie je vacht in zijn bek! Zeg het voort! Verdrijf de monsters! Blaf ze de wereld uit!
Ik ben blij te melden dat het heel goed met me gaat, maar het is wel saai! Met hoofdletters. De kap werkte niet, want ik knalde overal tegenop en ze waren bang dat ik van de trap zou vallen. Bovendien hielp het ook niet dat ik (en de rest van de familie) een nacht niet geslapen heb. Het lukte gewoon niet. Liggen niet, zitten niet, ik knalde overal tegenaan; dus... Vervolgens hadden ze hier bedacht dat ik dan maar een verband om mijn poot moest hebben... Nee, dat was een succes hahahaha. Record: 2 minuten! Maar dan...! Zaterdag had Maike een idee. Nou, nou, boehoe, daar ben ik meestal niet zo van onder de indruk, maar toegegeven, deze werkt. Zelfs ik ben er blij mee, alhoewel het soms wel warm is.: een oude trui van Esmé! Ik zit niet meer aan mijn wond en we slapen allemaal heerlijk!
Máár, ik mag nog steeds bijna niks! Saai, saai, saai en nog eens saai! Ik moet uit aan de lijn en soms mag ik heel even los, want anders weiger ik te poepen. En ze zijn heel bang dat ik dat binnen doe; dus... Maar ja, dat is mijn enige troef en als ik geweest ben, moet ik weer vast. Blêh! Vanmorgen zag ik Sofie, mijn beste vriendin, ze snapte het helemaal en ik heb nog heel zielig gedaan tegen haar baas, maar ja. We hebben even stiekem rondgerend, maar toen moest ik weer vast. Niks an! En de rest van de dag slaap ik maar, totdat we weer uren uit kunnen!
Je kunt veel van me zeggen, maar niet dat ik een watje ben. Ik haat pijn en ik haat ziek zijn nog meer. Vanmiddag was heel leuk. Eerst konden we niet uit, omdat er een zwembad bezorgd zou worden. Ik had grote verwachtingen, maar het was maar een kleine doos, die blijkbaar erg zwaar was, want twee mannen droegen m naar binnen. En ik moest er niks van hebben! Zodra ze klaar waren, heb ik ze de deur uitgeblaft. Rare lui, zeg ik je. Daarna ging ik met Maike uit. Helemaal naar het eind van het park bij de vaart. Daar heb ik heerlijk gespeeld met andere honden en ik ging steeds verder het water in. Maar toen is er ergens iets gebeurd. Ik was zo druk dat ik het eigenlijk ook niet precies weet, maar ineens was er een stuk vel van mijn poot. Dikke, vette snee. Maike nam me gelijk mee, belde Wim op en thuis mocht ik niet uitrusten, maar moest ik gelijk in de auto naar de dokter. Daar stonden ze al op me te wachten! Nou daar snap ik helemaal niks van! Maike zei tegen de dokter dat ze bang was dat het botvlies open lag, maar dat was gelukkig niet zo. Maar het was wel zo erg dat ik onder narcose moest om het te kunnen hechten. Dat vond ik niet leuk!! En nu heb ik een kap op mijn kop, want ik mag er niet aan zitten. Gelukkig heb ik bazen die inzien dat dat niet altijd handig is; dus af en toe mag ie af, maar dan nog...
Op de foto lijkt het niks, maar de wond was wel 3 bij 3cm wat open lag. Geen wonder dat mijn halve poot kaal is. Maarre, ik heb al gegeten en gedronken en het liefst wil ik naar buiten. En ik heb wraak genomen op de dokters: ik heb nl 2 plasjes in de gang gedaan daar! Dat zal ze leren. Nu moet ik alleen nog leren om te gaan met dat stomme ding om mijn nek de komende dagen...
Als ik heel eerlijk ben, moet ik toegeven dat ik niet altijd even braaf ben. Vooral niet als ik iets gezelligs wil doen, maar de rest niet. Dat kan ik niet uitstaan!! Van de week was Maike heel vaak vroeg thuis, ze ging dan ook wel weer weg 's middags, maar desalniettemin ze was er. Dus gaan we spelen!!! Dacht ik. En waarom kom je anders naar huis? Edoch, het ging anders... Ze kwam thuis met haar armen vol met mappen en papieren. Natuurlijk eerst alle aandacht voor mij, maar toen verdween ze in de garage achter de pc en riep door de telefoon dat ze heel druk was, waarmee mag Joost weten. Eerst ging ik nog gezellig bij haar liggen in mijn 'oude' mand, ook dat hielp niet. (Tussen twee haakjes: ik heb een nieuwe mand. Vet!! Zodra ik er in lig, slaap ik. Super!!) Nou. Toen ben ik maar naar boven gegaan. En ik heb eens rondgekeken en bedacht dat de hele boel toe was aan wat veranderingen. Ik heb een van Maike's spijkerbroeken gepakt en op Esmé's kamer gelegd, Dennis' vuilnisbak zat vol met spullen die nog helemaal niet weg hoefden; dus heb ik die weer door zijn kamer gelegd en toen viel mijn oog op een konijn...
Zo zag hij er eerst uit: Ongeveer dan. En hij rook zóóóó lekker naar Esmé. Dan moet je er gewoon mee spelen! En als ik met een knuffel speel, gaat het nog wel eens mis. Dat is niet de bedoeling, maar het gaat gewoon vanzelf. Kan er niks aan doen. Ik vond het heel erg dat Esmé zo moest huilen. Ik heb haar nog geprobeerd te troosten, maar dat wilde ze helemaal niet. Zo raar...
Maike heeft nog op aanwijzingen van Esmé dat konijn zo goed als kon opgelapt. Hoewel ik hem er nu wel wat eng uit vind zien. Het zou me niet verbazen als ie binnenkort in een horrorfilm speelt. Sterker nog: de hoofdrol krijgt! Brrr! En het is warm. Heel warm. Heel erg warm. Behalve 's ochtends en vanmorgen gingen de kinderen naar school, Wim stond met de buurman te kletsen en Maike zat op de wc ofzo en ik bedacht dat het een goed moment was om eens te kijken waar de kinderen nou eigenlijk heen gingen. Dus ben ik op mijn gemak naar buiten gewandeld, heb de buurman begroet en ben vervolgens achter de kinderen aan gerend. Wim boos!!! Niet normaal meer. En waarom? Het enige wat ik deed, was Dennis en Esmé uitzwaaien van achter de supermarkt. Dat Wim het er niet mee eens was , pff, zijn probleem; dus liep ik verder toen hij mij kwam halen. Ik begrijp nog steeds niet dat ie boos was, vooral niet omdat Maike heel hard moest lachen toen we weer binnen kwamen. Morgen gaan ze weer naar zo'n herrie concert; dus hebben Esmé en ik iemand nodig om ons eten en heel veel aandacht te geven. Niemand blijft lang boos op mij en dus mocht ik met Maike mee oma ophalen! Heerlijke rit van wel drie uur (beetje lang, maar Maike mopperde al zo hard, dat ik maar niks geblaft heb...) in een super koele auto. Voor het eerst in dagen heb ik lekker geslapen! Morgen is mijn hondenschool examen. Iedereen hier denkt dat ik het niet ga halen, omdat ik doe waar ik zelf zin in heb, maar ik krijg wel lekker veel aandacht, omdat Maike's mama er is!
