Saai...

Ik ben blij te melden dat het heel goed met me gaat, maar het is wel saai! Met hoofdletters. De kap werkte niet, want ik knalde overal tegenop en ze waren bang dat ik van de trap zou vallen. Bovendien hielp het ook niet dat ik (en de rest van de familie) een nacht niet geslapen heb. Het lukte gewoon niet. Liggen niet, zitten niet, ik knalde overal tegenaan; dus... 
Vervolgens hadden ze hier bedacht dat ik dan maar een verband om mijn poot moest hebben... Nee, dat was een succes hahahaha. Record: 2 minuten!
Maar dan...! Zaterdag had Maike een idee. Nou, nou, boehoe, daar ben ik meestal niet zo van onder de indruk, maar toegegeven, deze werkt. Zelfs ik ben er blij mee, alhoewel het soms wel warm is.: een oude trui van Esmé! Ik zit niet meer aan mijn wond en we slapen allemaal heerlijk!

Máár, ik mag nog steeds bijna niks! Saai, saai, saai en nog eens saai! Ik moet uit aan de lijn en soms mag ik heel even los, want anders weiger ik te poepen. En ze zijn heel bang dat ik dat binnen doe; dus... Maar ja, dat is mijn enige troef en als ik geweest ben, moet ik weer vast. Blêh! 
Vanmorgen zag ik Sofie, mijn beste vriendin, ze snapte het helemaal en ik heb nog heel zielig gedaan tegen haar baas, maar ja. We hebben even stiekem rondgerend, maar toen moest ik weer vast. Niks an!
En de rest van de dag slaap ik maar, totdat we weer uren uit kunnen!

In de tussentijd: heb meelij!!