Vanmiddag was heel leuk. Eerst konden we niet uit, omdat er een zwembad bezorgd zou worden. Ik had grote verwachtingen, maar het was maar een kleine doos, die blijkbaar erg zwaar was, want twee mannen droegen m naar binnen. En ik moest er niks van hebben! Zodra ze klaar waren, heb ik ze de deur uitgeblaft. Rare lui, zeg ik je.
Daarna ging ik met Maike uit. Helemaal naar het eind van het park bij de vaart. Daar heb ik heerlijk gespeeld met andere honden en ik ging steeds verder het water in. Maar toen is er ergens iets gebeurd. Ik was zo druk dat ik het eigenlijk ook niet precies weet, maar ineens was er een stuk vel van mijn poot. Dikke, vette snee. Maike nam me gelijk mee, belde Wim op en thuis mocht ik niet uitrusten, maar moest ik gelijk in de auto naar de dokter. Daar stonden ze al op me te wachten! Nou daar snap ik helemaal niks van!
Maike zei tegen de dokter dat ze bang was dat het botvlies open lag, maar dat was gelukkig niet zo. Maar het was wel zo erg dat ik onder narcose moest om het te kunnen hechten. Dat vond ik niet leuk!! En nu heb ik een kap op mijn kop, want ik mag er niet aan zitten. Gelukkig heb ik bazen die inzien dat dat niet altijd handig is; dus af en toe mag ie af, maar dan nog...
Maarre, ik heb al gegeten en gedronken en het liefst wil ik naar buiten. En ik heb wraak genomen op de dokters: ik heb nl 2 plasjes in de gang gedaan daar! Dat zal ze leren. Nu moet ik alleen nog leren om te gaan met dat stomme ding om mijn nek de komende dagen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten