Leuk en niet leuk

De afgelopen weken waren een beetje vreemd. Aan de ene kant schijnt de zon en aan de andere kant gebeuren er allemaal verdrietige dingen. 
Pas kreeg ik te horen dat er twee jonge hondjes bij mijn pleegouders het niet gered hebben. Daar word je wel wat verdrietig van. Aan mijn pleegouders zal het niet gelegen hebben.
En ik vertelde toch dat ik regelmatig mee mocht naar het verzorgingshuis? Nou, daar gaan we ook niet meer heen, want Maike's oma is overleden. Ze was wel al héél oud hoor, wel 92! Maar dat was best vreemd, want ik ging met Maike en haar zus naar die flat en ik snapte er eerst niks van. Ik heb overal gezocht, maar ik kon die oude dame niet vinden. Toen ben ik maar in haar stoel gaan liggen.

Een paar dagen later mocht ik mee naar de begrafenis. Dat vond ik wel heel fijn. Ze hadden het er met z'n allen over gehad of ik wel mee kon en iedereen vond dat ik mee mocht, omdat oma mij wel lief vond. Ik heb me supernetjes gedragen! Ik snapte er alleen niks van dat ze in die kist lag. Toen heb ik wel even geroepen dat er iets niet klopte, maar dat hielp niet. Want er kwamen wel zes grote mannen om haar met kist en al mee te nemen. Toen ben ik maar braaf met Maike en Wim meegelopen. Het was eigenlijk heel gezellig. Ik kreeg heel veel aandacht en niemand van die vreemde mensen deed lelijk tegen me. Maar goed, ik weet ook prima hoe het hoort (en dat levert mij altijd hondensnoepjes op!). Op de foto loop ik met Esmé voor de rouwauto.

Maar nu wat vrolijkers!! Dimitri komt bij mij over een paar weken!! Eerst krijg ik een operatie, niet dat ik me er ook maar iets bij kan voorstellen. Dan even wachten tot Maike vakantie heeft, want dan heeft ze alle tijd voor ons en dan komt ie. Ik hoop dat hij het net zo leuk vindt als ik om te rennen en te spelen. Kunnen we samen verstoppertje spelen tussen het riet en het fluitenkruid...

 Ik las het bericht van Ilko en ik moest wel lachen! Ik heb namelijk ook wel eens beneden amok staan maken, omdat iedereen boven zat. Alleen werden ze niet boos. Dan ging Maike mopperend met een glas melk aan de keukentafel zitten, maar tegen mij zei ze dan niks. Na een tijdje ging ze dan weer naar boven. Niks aan. Nu hebben ze een hekje neer gezet, omdat ik een paar keer 's ochtends vroeg heel enthousiast naar boven ben gerend en met een grote sprong op hun bed geland. Wim vond dat niet echt leuk. Maar dat hekje krijg ik heel makkelijk open; dus... Ik zit regelmatig op Dennis' kamer en daar doet niemand moeilijk over. Ik ga van de zomer ook in een soort caravan. Ben benieuwd...