Filmpje!!

Filmpje is wat overdreven, desalniettemin hebben mijn baasjes iets in elkaar geflanst. Leuk muziekje eronder en klaar. Kind (in dit geval hond) kan de was doen!
Wat is er nieuw zult u zich afvragen. Een heleboel!! Sinds kort ben ik dol op uitlaten! Niet om enig product mijner ingewanden te lozen, welnee, niets zo banaals! Rennen, spelen en het hoogtepunt: eenden!!! Niets is zo leuk als eenden het water in jagen. Er komt een moment dat ik er zelf ook in lig, maar dat vind ik nu nog veel te koud. En ik kan het weten, want ik ben door het ijs gezakt. Weliswaar maar met twee poten, maar toch. Ik kan uit eigen ervaring spreken dat het water nog wel wat aan de koude kant is.
Naast eenden zijn er nog meeuwen (ook leuk), meerkoeten (helemaal leuk, want die maken lawaai) en zwanen... Zwanen... Mmm... Daar begrijp ik nog niet zo heel veel van. Het zijn om te zien uit hun krachten gegroeide eenden, máár... Ik ging erop af en ze gingen in de aanval. Maike trekken aan mijn lijn en roepen, maar ik snapte er geen hout van. Een vogel die blaast, pfff. Nou daar worden we bang van...hahahaha.
Euh, nog even over het filmpje: Hebben ze daar het liedje 'Ik ben lekker stout' onder gezet. Dat valt best mee hoor!! Zo stout ben ik namelijk helemaal niet. Ik wil graag gezellig mee doen en meehelpen. Vandaag heb ik geholpen met de gewassen hoezen over de kussens van de bank te doen. Dat daar dan wel eens iets sneuvelt, kan ik ook niks aan doen. Toch!?
Bovendien is het hier een komen en gaan van vreemdelingen! Gek word je er van. Vorige week moest ik mee oma ophalen in Twello! Twello, zeg ik je! Weet je wel hoe ver dat is? Nou heel ver! Toegegeven, het was wel heel gezellig. Héél erg gezellig, mag ik wel zeggen.
En ik was wel gewend aan het enkele jongetje dat hier komt logeren, maar van het weekend eerst één meisje en toen nog één! Ja, hallo! Dat was wel erg druk. Druk, druk, druk! En dan hebben we het nog niet over alles wat spontaan langs komt.
Maar wel heel gezellig. Hoewel ik, als iedereen weg is en de rust is weergekeerd, graag een tukkie doe...

Week 2, deel 2

Wat ik nog even kwijt wilde: ik vind het heel leuk om te horen hoe het met mijn broertjes en vriendjes gaat! Soms mis ik ze namelijk best wel. Ik droom ook wel over ze. Dat vind ik wel fijn, maar mijn nieuwe huisgenoten heel grappig, omdat ik dan allerlei geluiden maak en in de lucht ren met m'n poten.
Vandaag was een super dag. Ik moest mee in de auto en dat vond ik (natuurlijk) niet echt geweldig. Maar, de rit duurde heel kort en we gingen naar het walhalla! Het heet Ranzijn en er zijn duizend en één leuke dingen. Ik heb nieuwe speeltjes uitgezocht en ik heb iets gepakt dat heel groot was en mega lekker!! Thuis moesten ze erg lachen om wat het was, maar ik ben er wel twee uur zoet mee geweest en het is nog niet op. Het heet een bullepees en ik zie niet in waarom dat zo grappig is...
Dat ding heb ik heerlijk in mijn bench op zitten knagen. Niet dat ik daar veel zit, ben je mal. Nee, eigenlijk gebruik ik die plek alleen als opslag voor mijn schatten. Alles wat ik te pakken kan krijgen of gekregen heb, ligt daar. Ik niet. Ik eet er alleen maar en soms als ik echt helemaal genoeg heb van iedereen, zit ik er, maar dat is vrijwel nooit. En anders hooguit vijf minuten. Volgens mij hadden ze anders gehoopt, maar ja, die grote stoel ligt wel heel erg lekker; dus zou ik wel gek zijn om daar niet te gaan liggen. Toch?!
En ik heb een jas gekregen. Ik moest passen en ik heb ontdekt dat ik dat niet leuk vind. Wat een gehannes. Misschien kwam het ook door dat afschuwelijke geval waar ze eerst mee aankwamen: roze camouflage met een muts! Ik ben geen tasjeshond!!! Gaat heen, zeg. Uiteindelijk, want eerlijk is eerlijk, er was weinig keus, een jasje met echte camouflage. Nog steeds niet helemaal mijn ding, maar wel lekker warm.
Weet je wat daar ook was?! Een andere hond met een kop breder dan mijn achterwerk! Sterker nog, die kop kop was wel vier keer zo breed als de mijne. Eng beest, man! Ik heb twee keer gesnuffeld en nu ben ik ervan overtuigd dat er iets serieus mis is met dat beest. Ik ren niet meer weg van andere honden en vandaag al helemaal niet, maar van dit beest ga je vanzelf lopen. Brr.
Niettemin, het was een top dag! Ik heb allemaal nieuwe dingen gekregen, een fantastisch dagje uit gehad en nu ga ik lekker in mijn eigen stoeltje zitten (slapen lukt niet, daar is ie te klein voor...).

Week 2

Ik ben gegroeid. En niet een beetje. Ik weeg nu bijna tien, jawel u hoort het goed: tien, kilo!! Nou ja, bijna dan. En groeien is niet zo heel erg, als je maar niet groter wordt. Dit klinkt raar, maar sinds ik weer wat groter ben, heb ik ineens van die maffe ongelukken. Daar moet ik bij zeggen dat mijn achterpoten langer zijn dan mijn voorpoten en ik hoop dat dat ooit nog bij trekt...
Van de week liep ik over de rugleuning van de bank. Dat kan ik, pardon, kon ik altijd makkelijk; nu niet meer! Ineens lag ik er naast met een harde klap! Iedereen in paniek, maar het viel mee. Maar dat was alleen spectaculair, het ergste is dat ik nu overal achter blijf hangen met m'n achterlijf. Jaaa, charmant een stoel opspringen, lukt niet meer. Maar we blijven hopen....
Waarom weet ik dat ik zo gegroeid ben? Natuurlijk niet omdat iedereen het aan me ziet. Mensen zien altijd dingen die er niet zijn; dus met uitspraken als: "Ben jij groter dan de laatste keer dat ik je zag?!" of "Volgens mij is ze een stuk gegroeid.", kan ik helemaal niks. Bewijs heb ik nodig en dat kreeg ik woensdag bij de dierenarts. Niet in de paniek schieten! Dat deed ik ook niet, hoewel het niet mijn favoriete hobby is, valt het altijd mee. Ik ging om me eens na te laten kijken, me te laten wegen en om te zien of ik alweer een pilletje nodig had tegen griezelige kruipers in m'n buik.
De rest van de week was heerlijk rustig. Maandag moest ik anderhalf uur alleen blijven en dat ging best goed. Maike zou thuis komen en weer weg gaan, maar ze ging niet. De rest van de week niet. Ze was ziek en lag elke dag de hele dag op de bank. En ik dus ook. Gut, ik heb nog nooit zoveel geslapen! Als zij sliep, sliep ik ook. Ik ging lekker in de kromming van haar benen liggen met mijn hoofd op haar kuiten. Lekker warm! Nadeel was wel dat ik nu alles weet van Magnum, Startrek en de X-files. Hoewel, je kunt er heerlijk bij in slaap vallen.
Pas als de kinderen thuis kwamen, ging ik helemaal los! Ze werden de afgelopen dagen geloof ik wel eens knetter van me, maar dat is dan jammer! Maike heeft aan mij geen kind gehad!
Er is één ding wat me van het hart moet. Er woont hier een konijn. Niet zomaar een konijn, nee, het is dat ie zwart is, maar anders zou ik zweren dat ie uit de film Monty Python and the Holy Grail was gestapt! Wat een monster! Ik wilde gezellig met hem spelen; dus sla ik met mijn voorpoten op de grond, vat hij dat op als een oorlogsverklaring! Slaat hij me keihard met z'n voorpoten op mijn neus! Euh, tja. Ik weet dat hij maar een dwergkonijn is van 10, maarre dat neemt niet weg dat hij heel gevaarlijk is! Als hij op me af komt (lopen of rennen, wat maakt t uit?!!) dan ben ik weg, ver weg!! Geen hindernis te hoog, ik ben erover. Ja, dan heb ik dus ineens geen last van die lange achterpoten! En weet je wat mij nog het meest frustreert? Dat Elmo, want zo heet hij, een bal heeft, waar ik niet aan mag komen! Dat vind ik wel zo flauw. Maar ja, afpakken durf ik nu ook niet meer....

Dag 4, 5 en 6

Het begint hier eindelijk te wennen. Ik houd een beetje rekening met hen en zij een heleboel met mij. Zoals het hoort!
Als ik mijn behoefte moet doen dan ga ik voor de tuindeur zitten. Ik heb ieder lid van deze familie al zo opgevoed dat ze dat ook gelijk in de gaten hebben. Ze zijn er inmiddels wel achter dat als ik dat doe, ik ook onmiddellijk moet. En ze prijzen me de hemel in wanneer ik weer terugkom.
Natuurlijk ben ik de beroerdste niet en ik slaap tegenwoordig de hele nacht op mijn stoel en hoeft niemand meer om half vier 's nachts bang te zijn dat ik een cadeautje achterlaat.
Minpuntje hierbij is het tijdstip waarop ze hier opstaan en naar bed gaan. Zwaar vermoeiend! Maike staat om kwart over zes (!!!!) in de ochtend al voor m'n snuit, zelfs op zaterdagochtend. Je denkt toch niet dat ik dan mijn stoel uit kom, wel?! Neee, dan soes ik nog een uurtje verder, dan sta ik héél rustig op, rek me uitgebreid uit en ga dan voor de deur zitten. Dat is een prima routine, want daarna krijg ik gelijk mijn ontbijt.
's Avonds wordt het hier langzaamaan rustig. Eerst gaan de twee kleine herrieschoppers naar bed, dan Maike en dan hoop ik elke avond weer dat het niet lang duurt voordat Wim ook op één oor gaat. Maar helaas, die gaat pas rond half één in de nacht (!!!!). En dan zet hij mij ook nog eens buiten om een plas te doen. Nu vraag ik je... Maar goed, dat doe ik dan maar, zodat we allemaal rustig (verder) kunnen gaan slapen.
Buiten lopen vind ik nog steeds een niet zo'n leuk avontuur. Alles is spannend: fietsers, drukke kinderen, al die luchtjes, blaffende soortgenoten en het ergste zijn auto's. Maar ik moet nu wel twee of drie keer mee naar het park. Ik mag nog niet los, niet dat ik dat zou willen, brr, veel te eng. Dat ik dat niet mag, is mijn eigen schuld, want als ik schrik, probeer ik hard weg te rennen. Soms wil ik niet meer verder, maar terug kan dan ook niet. Nou, dan ga ik maar zitten. Overigens vind ik het wel heerlijk om in de tuin te ravotten! Ik bibber met uitlaten echt niet van de kou!!

Dag 2 en 3

Na twee dagen heb ik een heleboel bereikt! Gisteren heb ik Wim nog verrast met hier en daar een plasje en natuurlijk een mooie, dikke, dampende drol! En toen Maike thuiskwam, heb ik laten zien dat ik heel snel en sterk ben door de gehele benedenverdieping te gebruiken als hindernisbaan! Dat is best wel oppassen hoor, want als je niet uitkijkt, schiet je zo door een tafel af.
Ik ben gisteren ook mee geweest in de auto. Tjongejonge dat vind ik nog wel wat, hoewel ik natuurlijk bijzonder intelligent ben en bedacht heb dat als ik me er mee ga bemoeien, dat rijden veel beter gaat. Ik ben heel braaf naast Maike gaan zitten en heb luidruchtig gewaarschuwd voor elke tegenligger en om te helpen sturen, heb ik mijn poot maar op haar arm gelegd. Toen ging het al een stuk beter!
Vannacht lag ik diep en vast te slapen op de stoel beneden. Ja, beneden. Ik ben geen watje, ik heb niet gepiept of geblaft. Wim ging nog zo'n schietspel doen, toen ben ik ingedommeld en toen hij naar boven ging, ben ik lekker blijven liggen. Maar goed, diep in de nacht, gingen ineens alle lampen aan, staat Maike daar en zette me zomaar in de tuin. Braaf m'n ding gedaan en gauw weer verder pitten.
Vandaag ben ik wel heel trots op mezelf. Niemand heeft van mij een vloeibaar of vast cadeautje gehad, dat heb ik allemaal in de tuin gedaan! En ik ben aan de riem het schoolplein opgewandeld. Niet gedragen, maar gewandeld, fijn dank u wel! En, (tromgeroffel is wel op z'n plaats)het mooiste, ik ben met Dennis en Maike naar het park gelopen, heb gespeeld met een andere hond en de meest bizarre beesten ooit ontmoet. Ze lagen in de sloot, dat zegt eigenlijk al genoeg. Er zit een steekje bij je los als je met dit weer in het water gaat liggen, maar goed. Ze kwaakten en ze kwamen met wel tien tegelijk naar me toe. Daar ben ik uitgebreid voor gaan zitten, maar de logica erachter is me nog steeds niet duidelijk. Eigenlijk voelde ik me een beetje uitgelachen, want bij andere honden gingen ze hard het water in en naar mij kwamen ze toe. Wellicht dat ik ooit nog wraak ga nemen....
Vervolgens was ik zo moe dat ik ook niet meer wilde spelen. Dennis ging toen maar mee boodschappen doen en lieten ze mij wel een kwartier alleen. En ja, wederom niet moeilijk gedaan! Ik ben namelijk al heel groot en slim! Maar ik heb wel stiekem Dennis' vest gepakt, voel je je toch niet zo heel alleen...

De eerste nacht en de eerste dag

De eerste nacht was best wel een beetje spannend. Ik mocht met Maike (ja, ik weet inmiddels wie wie is!) mee naar boven. Moest ik van Wim in mijn mand midden in de kamer liggen. Ik zag dus niks, behalve de tv en dat vond ik helemaal niet leuk. Dus toen hij weer weg was, ben ik lekker op bed gesprongen, me heerlijk uitgerekt en lekker gaan slapen.
Na een tijdje kwam Wim ook weer boven en dat was feest! Ik kon het gewoon niet helpen, ik moest op bed springen en natuurlijk Wim in zijn gezicht likken en Maike natuurlijk ook. Alhoewel, als ik er nu over nadenk, ik vermoed dat dat niet zo'n geslaagde actie was.
Máár het had wel één voordeel: de mand ging naast het bed en Maike heeft bijna de hele nacht met één hand op mijn lijfje gelegen. Ook handig, want ergens laat, toen het heel stil en donker was, moest ik ontzettend nodig plassen. Nou, toen heb ik gewoon Maike wakker gemaakt door heel zachtjes te bijten. Vervolgens hoorde ik wat zacht gemopper en Wim tilde me naar beneden en naar buiten en heb ik keurig een plasje gedaan. Je weet wat voor een knuffelbeer ik ben; dus toen we weer boven kwamen, moest ik Maike gewoon even helemaal knuffelen. Achteraf weet ik ook niet of ze dat wel echt fijn vond, maar ze zei wel heel vaak dat ik lief was.
Daarna gebeurde er iets raars. Ik lag heerlijk te dromen (en volgens Maike ook te snurken, maar dat is onzin, want ik snurk niet!), komt er uit het niets een boel lawaai! Ik schrok me helemaal een hoedje!! Wim niet, die snurkte gewoon door (ja, die snurkt wel!). Maike ging zachtjes de kamer uit en toen ben ik haar héél stilletjes gevolgd, naar Dennis' kamer gegaan, daar een cadeautje achtergelaten en toen héél stiekem naar Esmé's kamer en daar ook een cadeautje gedropt.
Nou, dat vonden ze toch leuk! Maike rende de trap af en kwam met zakjes en doekjes weer boven. Esmé werd wakker en riep gelijk dat het zo stonk. Dennis moest heel hard lachen. In één klap was iedereen wakker!!!
Esmé kroop nog even in bed bij haar pappa, want het was blijkbaar heel erg vroeg en alleen Maike en Dennis gingen met me naar beneden. Daar kreeg ik een heerlijk ontbijt en toen... Toen gingen ze me uitlaten! Aan de voorkant, waar al die auto's rijden en mensen lawaai maken. Dat doen we dus niet!! Het ergste was dat Maike me optilde, een stukje van huis liep en toen moest ik zelf terug lopen!! Ik kan je vertellen dat de buren dat geweten hebben!! Ik heb heel veel lawaai gemaakt en dat hielp. Ik mocht gelijk weer naar binnen. Het leek voor mij wel uren geduurd te hebben, maar ik hoorde ze zeggen dat ik nog vijf minuten buiten was. Nah, het was erg lang, erg koud, erg nat, veel te veel lawaai en niet fijn!!
De rest van de dag was ik alleen met Wim. Dat was wel heel gezellig. Ook al heb ik per ongeluk in de garage gepoept en op de bank geplast. Ik had wel alle aandacht voor mezelf!
Máááárre, ik vond het ook wel superleuk om mee te gaan Dennis en Esmé ophalen van school, ondanks dat ik nog niet weet of autorijden nou leuk is of niet. En dat lawaai op dat schoolplein vond ik ook maar zozo.
De rest van de middag heb ik heerlijk in de tuin gespeeld en daar wel drie, ja echt, drie plasjes gedaan! Ik heb ook lekker op de stoel geslapen.
Weet je wat hier ook zijn? Hele rare kleine diertjes die al hun eten verzamelen. Nou hadden ze al eens opgemerkt dat ik dat ook eens moest proberen. Dus heb ik al een riem, twee knuffels, een centimeter, een speelgoed kopje, een sleutelhanger, een stuk papier, een rol wc-papier en nog wat spullen verzameld. Gek genoeg is bijna alles ook al weer afgepakt. Zelfs de afstandsbediening! Flauw hoor.