Teamwork

De afgelopen week was weer heel bijzonder. Wij, ja wij, want we zitten aardig op één lijn, hebben het behoorlijk naar ons zin. Dat is als wij onze eigen ding kunnen doen. Dat geldt niet voor de dingen die onze bazen bedenken, zoals de hondenschool. Vorige week gingen we voor het eerst (weer). Saya naar de instapcursus en ik naar de vervolgcursus. Allebei om kwart voor elf op hetzelfde veld. Dat was dus helemaal niks...! We snapten er allebei geen bal van: Saya piepend aan de ene kant met Wim en ik en Maike aan de andere kant niet wetend wat er allemaal aan de hand was; dus complete aandacht voor hen en geen voor de cursus. En wat denk je? Wim en Saya moeten nu een uur eerder! Dat vond ik dus vanmorgen helemaal niks. Saya ging zomaar weg met Wim, terwijl we net gezellig samen uit waren geweest. Maar eenmaal op het terrein, zag ik haar weer met Wim en was alles weer helemaal oké. Toen waren de rollen omgedraaid, want toen ging Saya piepen, blaffen en springen en ik ging vrolijk naar school. Uiteindelijk hebben we allebei een goede dag gehad op school. Saya was super en ik...euh, tja, uhm. Nu ja, gewoon goed!

Niet dat Orisha de braafste van de klas is, welnee. Ze laat mij altijd merken wanneer ik iets doe wat niet mag en oh oh wat een oud wijf is het dan! Ziehier een foto van mij met een bak lamshart. Ik denk maar één ding: LEKKER!!! En Orisha deed gewoon mee, maar wee mijn gebeente als ik tegen iemand opspring of op bed spring o.i.d.. Nogmaals als er wat te halen valt, maakt het Orisha geen zak uit of ik iets stout doe, maar als de bazen in de buurt zijn en er is geen eten...
Buiten gaat het met mij overigens heel goed. Wim is best een lieverd en sinds we samen naar school gaan, durf ik hem ook te vertrouwen. Gisteren heb ik voor het eerst helemaal losgelopen met hem alleen! Jawel, ik ben best wel trots op mezelf!

Ja, Saya is trots en terecht! We breken de tent niet meer (helemaal) af als we alleen zijn plus dat mijn oren niet meer tuiten van Saya's gehuil. We staan nog wel samen op de keukentafel als we alleen zijn, maar dat weten de bazen niet; dus ssstt. 

Saya en ik zijn eigenlijk heel  saai.

 
Maar we hebben een hoop lol samen, vooral nu Saya wat los komt in het park. En ik gedraag me helemaal niet als een oud wijf! Ik weet gewoon wat mag en niet. Behalve dan als het om eten gaat. En ik ben gewoon de baas. Punt.