Druk, druk, druk...

Hee, hallo!! 

We hebben het druk. Vooral met elkaar. Het kost tegenwoordig wel wat moeite om rustig achter de pc te gaan zitten, maar Saya is moe en dus moet het nu wel lukken. 
Wat is er de afgelopen weken gebeurd? Nou, best wel veel. Om te beginnen, kunnen Saya en ik het best heel goed vinden. Ze hoort nu bij ons en dus gedraag ik me ook zo. Ze heeft namelijk nog wel eens een handje van weglopen en dan haal ik haar terug. Niet dat dat altijd werkt, maar ik doe mijn best en anderen valt het ook op. Daarnaast heeft ze wat moeite met grote mannen. Zowel mensen als honden. In het geval van mensen kan ik niet zoveel doen, máá'r in het geval van hondenmannen kan ik heel veel. Het is nog al eens voorgekomen dat ik tussen Saya en een flinke reu ben gaan staan om mijn kleine meisje te beschermen. Alsof ik bang ben van zo'n kerel, ha! 
Maar wat het allerleukste is van een ander hondje in huis is het keten! Maike moet weer werken, Dennis weer naar school; dus het is party time!! Score tot nu toe: een halve doos chocolaatjes (waar we de helft niet van opgegeten hebben en waar iedereen van in de paniek schoot...), een half brood, twee appels met verpakking, een doos tissues, een doosje met brilpoetsdoekjes, een mes, een vork en nog zo wat.
En dan hebben we het nog niet over op de keukentafel staan, rennen en stoeien op de bank, zodat die aan de andere kant van de kamer staat, ongestraft tegen het aanrecht aan staan en blaffen tot je schor bent. In één woord geweldig! Nu ja, ik heb wel een hoop lol, maar Saya moet nog wennen aan het idee dat de bazen weggaan, maar ook weer terugkomen. Ze piept nog wel tot het pijn doet aan je oren. 
We gaan ook niet meer zo ver in het park. Ten eerste omdat Saya alles eng vindt en ten tweede omdat je nu als hond een bekeuring krijgt als je los loopt waar het niet mag. In het ergste geval moet je baas mee naar het bureau. Dat gun je je baas niet; dus zijn we heel braaf. Dat is te zeggen, als Maike met ons uit gaat. Als Wim met ons gaat....tja. Saya luistert niet naar hem. Ik doe mijn stinkende best om te laten zien dat ie best aardig is, maar ze luistert gewoon niet. Ze is al twee keer weggelopen en niet naar huis, want ze weet de weg nog niet zo goed. Nu begint de cursus weer en ik ga met Maike het tweede jaar in, maar Saya moet nu met Wim. Misschien dat ze dan doorkrijgt dat ze hem kan vertrouwen en hij haar. Het is namelijk best raar dat als we met Maike gaan, Saya gewoon meeloopt en speelt en luistert, maar als we met Wim gaan, ze alleen maar naar huis wil. Vind ik ook niet leuk, want samen rennen en spelen is mega!