Het heeft even geduurd, maar het is (bijna) zover: de lente! Je hoort de vogeltjes al (al hoorden en zagen wij die in overvloed dankzij allerlei vettige bollen in de tuin), maar je voelt het in de lucht! Ik word er helemaal heppie van, kan ik je vertellen. Niet alleen de vogels steken hun snavels naar buiten, maar ook de konijnen laten hun snoet zien! Feest, feest, feest!!!
Met een kleine kanttekening: als ik zo heb gerend achter die knuffels aan, heb ik mega last van mijn spieren. De halve dag lig ik te stuipen, ren maar rond van ellende en het enige wat een beetje helpt, is een flinke massage. Ik ben er ook al voor naar de dokter geweest, omdat ik een keer in een epileptische aanval geschoten ben, maar ze kunnen niks vinden. Nu mag ik niet klagen, want als ik zo'n last heb, haal ik een van de bazen op en krijg ik mijn massage, maar leuk is anders.
Nee, dan Saya. Vorige keer had ik verteld dat zij het ijs op ging, net als de bazen en dat ik dat belachelijk vond. Nou, wie had er gelijk?! Ik natuurlijk! Ruim een week geleden lag er nog ijs, maar er liep niemand meer op, behalve een eend. Wat denk je dat Saya doet, er achteraan!! En toen was ze ineens weg. Krak, floep, weg. Wim naar de slootkant en op zijn buik het ijs op. Ja, mijn arme baas heeft een nat pak gehaald, omdat Saya eigenwijs was! Nu goed, Saya kwam weer boven, bleef met haar poten in het ijs grijpen (Joe Cool ook wel ijskonijn) totdat Wim haar uit het water kon trekken. Het is maar goed dat ze allebei de betekenis van het woord "paniek" niet kennen.
Maar we zijn er nog niet... Je weet dat ik van konijnen houd, vooral als ze hard rennen. Saya houdt van alles wat eetbaar is (o, ja. ze kreeg van de week bij de jaarlijkse prikken te horen dat ze ietsiepietsie te dik is hahaha. Hoe zou dat nou komen...?!!) en laatst gingen we naar het bos met Akiro en Sophie. Saya vond een recentelijk overleden konijn. Gingen ze er met z'n drieën aan trekken! Hoe gek kun je zijn?? Mij boeide het allemaal niet, want, zoals gezegd, ik hou meer van levende beesten waar je een hoop lol mee kunt hebben. Enfin, Maike heeft het dode konijn afgepakt en verstopt, de baas van Akiro stond met een pijnlijke voet drie losgeslagen barbaren in toom te houden en om in haar behoefte te voorzien (vreetzak), heeft Saya 's middags een mol opgegeten. Wat ze de rest van de week meerdere keren nog eens dunnetjes heeft overgedaan.
Weet je wat helemaal maf is: Saya heeft al werk aangeboden gekregen in tuinen. Als mollenvanger...! Wedden dat ze dan een bot krijgt als beloning, gek he dat ze dik wordt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten