Macaroni Bolognese

Zoals je weet zijn wij wel eens alleen thuis en je weet ook dat wij wel eens wat uitproberen als het om eten gaat. Nu vonden wij vandaag dit:

en dit:

Dus, we hebben ze allebei opengemaakt en toen hadden we....Macaroni!! Alleen, net als met de risotto: NIET te VRETEN!!! Ik snap er geen zak van, als we macaroni krijgen in onze bakken, is het heerlijk. Wij doen dus iets niet goed. Overigens was de saus wel aangenaam! Onze bazen breken hun hoofden hoe wij de pot open hebben gekregen zonder handen... Hahahaha, dat blijft ons geheim!!!!
En dan nog wat. We gaan op vakantie naar Duitsland. Oké, weer eens wat anders dan Noord-Frankrijk, maar we gaan naar Rhauderfehn! Vlakbij onze pleegouders! Nah, ja, hoe verzin je het. Maike was op zoek naar een plek waar wij het ook leuk zouden hebben, vond dat en wat blijkt...?! In Rhauderfehn. We gaan maar één week en er is een speelveld voor honden; dus ik kan mijn training vast voortzetten. 
En we gaan onze pleegouders wel even gedag zeggen, maar we gaan ze niet gek maken, ze hebben genoeg aan hun hoofd. Ze hebben alweer 4 nieuwe puppies uit Spanje en dan nog de rest; die zitten niet op ons te wachten... Hoewel, ik denk dat ze het wel leuk vinden als ik en Saya ze een dikke knuffel komen geven!
Waar gaan we heen: http://www.honden-welkom.nl/.

Saya en een dagje Almeerderzand

Vandaag was een heerlijke lentedag en Maike wilde per se met ons naar Almeerderzand. Ze zat al twee dagen opgesloten achter haar computer met stapels nakijkwerk om zich heen en ik heb geprobeerd om haar mee naar buiten te krijgen, maar ze reageerde niet eens... Het enige moment dat ze uit haar hol kwam, was om met mij naar de cursus te gaan. 
Nou en dat was een succes, hahaha. Ik deed eerst alle oefeningen zoals van me verwacht wordt: zeer goed. Maar ik kon aan Maike merken dat ze geen zin meer had en een beetje melig werd; daar kreeg ik ook last van en toen ging het mis. Ik heb fantastisch gerend met Bram, een labrador mix en zou de broer van Saya kunnen zijn, vervolgens deed ik net alsof ik de oefening ging doen, maar deed dan net iets anders. Maike lachen en ze gaf me zelfs een knuffel. Dat was heel prettig, maar ze kreeg wel op haar kop. Dat was grappig! Ik luister niet en m'n baas krijgt op haar kop... Daarna werd het niet echt meer wat, maar het was wel heel gezellig. Over twee weken moeten we examen doen, hopelijk is ze dan wel serieus, want anders kan ik het ook niet!
Hoe dan ook, we zijn vandaag weer eens naar Almeerderzand geweest en dat was erg leuk! Saya vond het helemaal geweldig. Het gaat sowieso goed met Saya. Dat rare voer dat ze heeft, werkt echt, want ze huppelt steeds minder en draaft (met vier poten) steeds meer. Zoals het hoort. Ook krijgt ze steeds meer zelfvertrouwen. Je zou denken dat ze dat inmiddels wel had, maar het wordt steeds meer. Voorbeeld: eerst bepaalde Saya wanneer iemand haar mocht aaien en knuffelen, zij kwam bij jou liggen, niet andersom. Nu mag het allemaal. Ze vindt het geweldig om aangehaald te worden en loopt dan niet meer weg.
Nog een voorbeeld: Ze bleef altijd een beetje in de buurt met uitlaten, maar nu gaat ze zelfs uit zicht en heeft dan een hoop lol. Tot voor kort ging ze wel wat verder weg, maar altijd in zicht van de bazen en dat heeft ze nu niet meer. Nu kunnen we samen vogels jagen!
En vandaag ging ze het water in! Tjongejonge, ik doe het haar niet na! Nog even en ze gaat echt zwemmen. Ze ging zelfs de bal halen in het water! Eerst was Saya nog wat voorzichtig, maar nu helemaal niet meer.
Weet je wat ze ook doet? Mieren eten! Yuk!
Hier een filmpje van het eerste lente weekend....

Buurvrouw en rotzooi

Tja, het was weer zover... We waren alleen thuis en we hadden trek in wat lekkers. Op het aanrecht lag altijd van dat heerlijke spul. Zo'n vierkant pak met een teckel op de voorkant. Dus Saya heeft alles van het aanrecht getrokken, ik heb alles opengemaakt, maar het zat er niet bij. Maike was een beetje boos toen ze thuis kwam en, erger nog, ze pakte gelijk de stofzuiger...

Ze zei dat we wel een stel varkens leken. Wel, ik weet nu zeker dat ik niet op een varken lijk. Dat weet ik zo zeker, want we zijn er één tegengekomen vanmiddag. Ze heet Buurvrouw en werd uitgelaten. Eerst vond ik het heel vreemd. Saya niet, die is op zo'n moment de rust zelve, maar nadat ik Buurvrouw heb leren kennen, was ik niet bij haar weg te slaan. Wat een leuk beest!

P.S. door op de foto's te klikken, kun je inzoomen en Buurvrouw nog beter zien!

Stoere mannen

Wist je dat Saya héél hard kan rennen? Ik ook niet, want ze doet het nooit. Logisch, want ze heeft heupdysplasie en tot voor kort een manke linkerschouder. Vorige week ging ze als een speer! 
We waren aan het vogels jagen tussen de bomen en op het veld. Saya snuffelt lekker rond in het struikgewas en ik ben op het veld met Tim, een chocolade bruine labrador, niet al te ver van Maike en Wouter, de baas van Tim. Er is geen vuiltje aan de lucht en ineens komt Saya de struiken uit gescheurd alsof de duivel persoonlijk op haar hielen zit! Ik was zo verbaasd dat ik niet eens naar haar toe gerend ben, wat ik normaal wel doe. Ze ging zó hard! En, wat ze ook nooit doet, ze zigzagde. Dat was helemaal bizar. Ook Tim bleef verbouwereerd kijken. En wat nog het meest opviel: ze blafte of piepte niet, ze ging alleen maar snel in de richting van Maike.
Het duurde even, maar niet al te lang, waarom ze zo hard ging. Twee van die stoere bewakingsherders. Eentje piepte het uit toen hij, net als Saya, probeerde te zigzaggen. Blijkbaar kunnen herders dat niet zo goed als wij. Zo zeg, dat was indrukwekkend! Saya gaf geen krimp met twee van die enorme, stoere mannen achter zich aan!
Ondertussen kwamen er twee bazen de hoek om met veel lawaai, want blijkbaar waren de twee mannen losgebroken. Één van de twee vroeg nog of ze Saya niet hadden gepakt, omdat ze gepiep had gehoord, maar dat was hun eigen beest. 
Inmiddels was één van de twee herders al keurig naast Maike gaan zitten met een heel verliefde blik op Saya... En toen kreeg ie op zijn kop!! Zo zeg, dat heb ik nog niet meegemaakt, maar toen hij luisterde en met zijn baasjes meeging, kreeg ie ook wel weer een beloning. En ik heb ze nog even nageblaft toen ze al aan de riem zaten. Ik ben niet gek! 
Sindsdien is Saya heel wat zekerder van zichzelf en terecht, want ze is eigenlijk best wel stoer!


Vandaag was het geweldig weer! Bijna zoals ik het graag zie. En ik moest naar school, nou dat ging helemaal super! Ik had er dan ook echt zin in, vooral in nieuwe dingen en die gingen we ook doen.  Ik moest vooruit en vervolgens blijven liggen. Eitje! 
Daarna nog wel twee uur het bos in. En nu, nu ben ik moe, heel moe. Ik weet niet of ik nog puf heb om te eten....
Filmpje is van vandaag, aan het eind van een lange wandeling, en van van de week dat we iets heel lekker kregen: