Groter worden

Elke week leer ik weer nieuwe dingen en soms is dat leuk en soms ook helemaal niet. Laat ik beginnen met het minder leuke: alleen thuis blijven in de bench. 's Ochtends boeit me dat voor geen meter, want dan slaap ik nog. Ik ben namelijk geen ochtendhond, eerder een avondhond. Dus als Wim om een uur of elf 's ochtends thuiskomt om mij uit te laten en me een aai te geven, dan gaat het nog wel, want dan ben ik toch nog niet echt wakker.
(Wie bedacht heeft dat ik tegenwoordig om zeven !!! uur in de ochtend naar buiten moet om een wandelingetje te maken, was ook niet helemaal lekker. Maar goed, weinig invloed, hoewel ik toch echt duidelijk heb laten merken dat ik dat toch niet helemaal zag zitten. Nu geef ik me er maar aan over. En de eerste dikke drol van de dag in het park, is ook niet verkeerd...)
Maar het komt als Wim en/of Maike om een uur of één weer komt, dan vind ik het helemaal niet zo leuk meer. Dan wil ik liever de rest van de middag spelen. Nu moet ik zeggen dat dat eigenlijk alleen op maandag en vrijdag is, want op alle andere dagen blijven ze of thuis of ik word zo lang uitgelaten dat ik daarna verder wil slapen... Ach, eigenlijk gaat dat ook best wel goed.
Maar vandaag was wel heel erg leuk! Eerst naar een uithoek dat Blankenham heet. Niet zo ver weg als Twello, maar toch een behoorlijke rit. En ik moet zeggen dat autorijden mij heel goed afgaat. Met mijn eigen dekentje en knuffel op de achterbank, kan ik namelijk tenminste languit liggen, (ik word wat groot) gaat het prima. Daar lekker gesnuffeld in de tuin en geknuffeld met Ingeborg, de grote zus van Maike.
Daarna met Wim en Maike naar het park en ik mocht los!!!!! Jawel, ze durfden het eindelijk aan. Mij duurde het allemaal al veel te lang dat gedoe met zo'n lijn, maar ja ik geloof dat ze heel bang zijn dat mij iets overkomt en ik ben ook niet altijd even handig; dus snap ik het wel. Maar jongens wat heb ik me uitgeleefd vanmiddag. Rennen, sprinten, sprinten en nog eens sprinten! Spelen met andere honden (ik leer al een boel honden kennen en herkennen, vriendjes dus eigenlijk) ,veld over rennen en natuurlijk weer terugkomen bij de baas. Kreeg ik gelijk snoepjes, helemaal geweldig.
Op de foto sta ik nog met lijn op mijn favoriete veld, maar dat is nu hopelijk verleden tijd!
En nog iets grappigs: eten. Ik lust alles, behalve kale brokken. Dat is saai. Dat eet je zelf maar, maar ik niet. Soms mag ik met de pot mee eten, niet altijd, want dan schijnt het niet goed voor me te zijn, hoewel ik vind dat het bijzonder goed ruikt; dus. Maar dan zit er iets wat zout heet in ofzo of teveel kruiden. Pfff. Maar wat ik zeggen wou, ik ben dol op boerenkool! Alles met aardappel eigenlijk. Natuurlijk gooien ze er brokken doorheen, dat vind ik best, maar aardappel....hmmmm.