Het was voor Saya de eerste keer naar zee en ze werd helemaal gek. We moesten eerst een stuk door de duinen lopen, aan de lijn, wat ik helemaal niet leuk vond. Overal rook het naar konijn, echt waar, als de bazen ons los hadden gelaten, hadden we binnen de kortste keren een konijn gevangen. Saya trekken aan de lijn, zodat Esmé bijna omver ging, maar deze keer kon ik het helemaal snappen.
Toen we, eindelijk , op het strand kwamen en we los mochten, ging Saya als een mafkees rondrennen en dan kan ik natuurlijk niet achter blijven... 
Weet je dat Saya, als ze in water stapt, ook altijd een flinke slok neemt; nu dat deed ze vandaag ook en dat was grappig! Kijk, ik weet dat t water zout en dus vies is, maar dat wist zij niet. Je had moeten zien wat een kop ze trok! Gelukkig hadden de bazen onze waterflessen mee, zodat Saya het gelijk weg kon spoelen.
We zijn ook nog de pier op geweest. Dat was wel een beetje spannend, vooral Saya werd er iets onzeker van. Er zaten allemaal mannen met bakken vol wurmen en hengels voor hun neus, maar wij hebben geen vis gezien.
Daarna gingen we weer over het strand terug, maar mijn bazen kregen trek (lees Esmé) en dus gingen ze koffie drinken en wij even uitrusten. Esmé kreeg een broodje kroket en ik vond het zo flauw dat ik geeneens een hapje kreeg. Maar toen wist ik nog niet dat we met de auto naar de sluizen en de zuidelijke havenkop gingen om kibbeling te eten en daar kregen we wel wat van! Dat was lekker joh! Geef mij elke dag maar een gebakken visje!
