Het is zulk mooi weer dat we heel veel buiten zijn, ook vroeg in de avond en dan maak je wel eens wat mee. Je wandelt wat, snuffelt wat, je kijkt op en je ziet in de verte een mooie rooie kater die erom vraagt achterna gezeten te worden. Wat doe je dan? Precies, je gaat op volle snelheid het park door, straat over tot je voor de kater staat. En daar ging het mis.
Normaal gesproken rennen die beesten weg en dat is leuk; dat zijn ook de regels van het spel: hond rent op kat af, kat rent weg, hond blaft hard en gaat er achteraan, kat klimt in boom en heeft lol, hond blaft nog wat en druipt af. Één van mijn favoriete bezigheden. Maar deze kat, genaamd Theo, dus niet. Die bleef zitten. Ik er rondjes om heen lopen, blaffen en maar hopen dat ie alsnog de benen neemt, maar nee. Theo ging blazen en blazen en kreeg een dikke staart en kwam op mij af! Ja, hallo! Dat hadden we niet afgesproken! Ik heb gegild als een speenvarken en ben héél hard naar Wim gerend. Ik hoop dat ik dat pokkenbeest nóóit meer tegenkom, brrr!
Dit is een ganzenkuiken. En dit beestje is vanmorgen door Saya gevangen. Ja, je verwacht het niet, ik ook niet en Maike al helemaal niet, want Saya is niet de snelste, meestal ben ik het die iets vangt, maar dit keer was het Saya.
Ze nam een sprint, een complete ganzenfamilie vloog het water in was al halverwege de vaart, op één na en die had Saya te pakken. Ze liet gelijk los toen Maike dat riep en het ging redelijk met het beestje. Maike had nog geprobeerd om het kuiken terug te zetten, maar er kwamen allemaal geïnteresseerde hondjes aan en dat werd dus niks. Toen heeft ze hem maar weer opgepakt en de dierenambulance gebeld. Die zouden het beestje later komen ophalen, maar ja.
Maike liep met het beestje op de arm richting huis, Saya sprong omhoog, zonder Maike te raken, greep de gans en toen was ie dood. Maike boos!!! Dat was ze eerst niet, maar toen wel, jeemienee zeg. Ik schrok er helemaal van! Nu mag Saya niet meer los in de buurt van jong vliegend spul en terecht. Ik heb ook wel eens wat gevangen maar ik zat er niet likkebaardend naar te kijken, sterker nog, ik heb nog nooit wat dood gemaakt.....
Ja,ja, deze slimme hond heeft weer een diploma gehaald. Nu voor Elementaire Gehoorzaamheid 2! En deze keer was ik de beste van de klas met 103 punten van de 110! Het had nog hoger kunnen zijn, maar die muts van een baas van mij liet onder het 'los volgen' de worst vallen. Tja, dan moet ik even stoppen... Er waren nog wat dingetjes, maar goed, bijna alles was perfect, op naar de volgende. Over twee weken begin ik met de voortgezette opleiding. Jawel, dat is die opleiding waar ik de enige windhondenachtige ben. De rest is allemaal labradors, retrievers en herders enzovoorts.
Vervolgens kwam ik thuis, ging ik met Saya naar het park en toen bedachten Maike en Esmé dat het een perfecte dag was om naar Almeerderzand te gaan om te gaan zwemmen. Ja, zij niet, wij! Ahum, ik ben niet zo'n zwemmer, voor het geval iemand dat gemist heeft. Goed, het is altijd leuk om daar heen te gaan; dus. Nou, Saya heeft voor het eerst van haar leven echt gezwommen. Eerst met Esmé het water in en later met Maike. Saya vond het eerst helemaal niet leuk, maar nadat ik spontaan naar hen toe gezwommen was, ging het goed. Eerst alleen met haar voorpoten en later met alle vier. Wat je al niet voor je vriendin over hebt, zeg...
Die enorme hond die je hier zit wegrennen, is Diva. Een Duitse Dog van 60 kilo. We kennen haar uit het park bij ons, maar toevallig was ze met haar baas ook op het strand. Was wel heel gezellig; vooral Saya heeft met haar gespeeld. Op de foto is Saya bij Maike aan het zwemmen: je ziet nog net haar koppie boven water. Al met al was het een druk dagje...
Dan nog wat. Ik heb Maike's e-mail gelezen en daar las ik dat Lavida naar Oostenrijk is verhuisd. Ze is gisteren vertrokken. Aan de ene kant heb ik medelijden met Dimitri, want zijn vriendinnetje is weg, maar ik heb de foto's gezien waar ze naar toe gegaan is en ik ben jaloers!! Een stoeterij. Met paarden. Paarden!! En een privé weiland. Wat wil je als hond nog meer... Als het daar net zo leuk is als dat het er uitziet en ze krijgt lieve baasjes, dan hopen Saya en ik dat ze héél gelukkig wordt!
