Theo en het ganzenkuiken

Het is zulk mooi weer dat we heel veel buiten zijn, ook vroeg in de avond en dan maak je wel eens wat mee. Je wandelt wat, snuffelt wat, je kijkt op en je ziet in de verte een mooie rooie kater die erom vraagt achterna gezeten te worden. Wat doe je dan? Precies, je gaat op volle snelheid het park door, straat over tot je voor de kater staat. En daar ging het mis.
Normaal gesproken rennen die beesten weg en dat is leuk; dat zijn ook de regels van het spel: hond rent op kat af, kat rent weg, hond blaft hard en gaat er achteraan, kat klimt in boom en heeft lol, hond blaft nog wat en druipt af. Één van mijn favoriete bezigheden. Maar deze kat, genaamd Theo, dus niet. Die bleef zitten. Ik er rondjes om heen lopen, blaffen en maar hopen dat ie alsnog de benen neemt, maar nee. Theo ging blazen en blazen en kreeg een dikke staart en kwam op mij af! Ja, hallo! Dat hadden we niet afgesproken! Ik heb gegild als een speenvarken en ben héél hard naar Wim gerend. Ik hoop dat ik dat pokkenbeest nóóit meer tegenkom, brrr!

Dit is een ganzenkuiken. En dit beestje is vanmorgen door Saya gevangen. Ja, je verwacht het niet, ik ook niet en Maike al helemaal niet, want Saya is niet de snelste, meestal ben ik het die iets vangt, maar dit keer was het Saya. 
Ze nam een sprint, een complete ganzenfamilie vloog het water in was al halverwege de vaart, op één na en die had Saya te pakken. Ze liet gelijk los toen Maike dat riep en het ging redelijk met het beestje. Maike had nog geprobeerd om het kuiken terug te zetten, maar er kwamen allemaal geïnteresseerde hondjes aan en dat werd dus niks. Toen heeft ze hem maar weer opgepakt en de dierenambulance gebeld. Die zouden het beestje later komen ophalen, maar ja.
Maike liep met het beestje op de arm richting huis, Saya sprong omhoog, zonder Maike te raken, greep de gans en toen was ie dood. Maike boos!!! Dat was ze eerst niet, maar toen wel, jeemienee zeg. Ik schrok er helemaal van! Nu mag Saya niet meer los in de buurt van jong vliegend spul en terecht. Ik heb ook wel eens wat gevangen maar ik zat er niet likkebaardend naar te kijken, sterker nog, ik heb nog nooit wat dood gemaakt.....