Twee weken geleden hadden we slecht nieuws over Fred en zijn Whisky. Maar nu hebben wij goed nieuws over Fred en zijn Smokey.
Niet dat Smokey Whisky kan vervangen, want iedere hond is uniek, maar het is wel weer een gezellig paar pootjes in huis. En minstens net zo lief. Bovendien is Fred weer vrolijk!
Daar moet ik wel even een kanttekening maken, namelijk: jullie allemaal en Saya vinden dat, ik niet. Ik denk alleen maar: O, mijn hemel, weer zo'n pup, dáár gáán we wéér!!!!!! Die k*tkoters moeten mij altijd hebben als hun grote voorbeeld. En dat is knap vermoeiend. Ik ben geen moeder, geen juf, helemaal niks van dat alles; dus waarom die kleine ettertjes mij altijd moeten hebben om hen de weg in de wereld te wijzen, is mij een raadsel.
Vandaag gingen Saya en ik op visite en ik heb heerlijk op de bank gelegen.... Dat kostte nog wel wat moeite, maar uiteindelijk is het me gelukt. Saya is de juf en dus laat ik het aan haar over. Ze heeft met Smokey gespeeld, maar pas nadat ze hem wat hondenregels had geleerd. Toen ging het ook helemaal geweldig, vooral met mij lekker op de stoel... Dat gehannes met die kleintjes...pff.. voordat je t weet hangen ze in je staart of in je oren. En ze lopen voor je poten, nee, niks voor mij.
Maar kijk maar naar het filmpje! Dan is ie best wel lief! En ingezongen door z'n naamgenoot Smokey Robinson:
